goed zeemanschap


goed zeemanschap 1.0

wijze van gezagsvoering op zee of op het water die volgens algemeen gebruik getuigt van ervaring, inzicht en vooruitziendheid in de veilige behandeling van schepen en hun opvarenden

Algemene voorbeelden


Goed zeemanschap is wat genoemd wordt een open norm in de regelgeving die op het water geldt. In het algemeen zal gelden dat wanneer men zich aan de regels houdt, dit als goed zeemanschap zal worden aangemerkt. Maar de norm houdt ook in dat de schipper ook of juist bij het ontbreken van uitdrukkelijke voorschriften, alle voorzorgsmaatregelen moet nemen die nodig zijn om gevaarlijke situaties te voorkomen. Er kunnen zelfs situaties zijn waarin goed zeemanschap vereist dat van de regels wordt afgeweken; zouden deze klakkeloos gevolgd worden met als gevolg schade aan eigen schip of bemanning of aan derden, dat zal er sprake zijn van slecht zeemanschap.

www.vandiepen.com/.../...,

's Nachts voer men nooit door en dus gingen de sleepboot en sleepschepen tegelijk voor anker. Door klokslagen op de bel te geven werden de sleepschepen tijdig geïnformeerd en wanneer de vaart uit de sleepschepen was werden alle ankers tegelijkertijd uitgegooid. Op deze manier lag elk schip in de juiste positie om de volgende morgen het konvooi weer snel te laten vertrekken. Het is begrijpelijk dat elke schipper deskundig en met goed zeemanschap te werk moest gaan.

http://www.assam2.nl/

Wijken voor geulgebonden schepen komt nu ook voor en is een kwestie van goed zeemanschap.

http://www.google.nl/search?q=cache:tse1sV2it-4J:www.koninklijkeschuttevaer.nl/file_upload/Vasteland-2-04.pdf+dieptelijnen+site:.nl=nl=lang_nl,